ﺩﻟﻢ ﭘﺎﻣﭽﺎﻝ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ…
ﮔﯿﺎﻫﯿﺴﺖ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺷﻌﺮ ﺧﻮﺍﻧﺪﻡ…
ﭘﻮﻛﻪ ﺍﯼ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﺍﺯ ﺗﻨﺪﯾﺲ ﻧﯿﻠﻮﻓﺮ
ﺑﺮﺍﯾﺶ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ، ﺳﺠﺪﻩ ﺑﻪ ﺳﺠﺪﻩ…
ﻫﻤﻪ ﻣﺮﺩﺍﺏ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻛﺮﺩ
ﻛﻪ ﯾﺎﺩﺵ ﺁﻭﺭﻡ ﺍﺻﻞ ﺍﺯ ﺑﺪﻝ ﺭﺍ…
ﻭ ﺑﺎ ﺗﻤﻬﯿﺪ ﺁﻣﻮﺯﺵ ، ﺑﻪ ﻫﺮ ﺳﺨﺘﯽ
ﺗﻮﺍﻧﺪ ﯾﻚ ﻋﻤﺮ ﻫﻢ ﺑﺴﺘﺮﻡ ﺑﺎﺷﺪ…
ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﮔُﻞ ﺑﻪ ﺑﺮﮒ ﺳﺒﺰ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺁﺏ
ﺩﻟﻢ ﭘﺎﻣﭽﺎﻝ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ.
