ای کاش تمام جهان دروغ بود…

و یک ساعت بیداری محض.

تو بودی و من…

من فضا، تو صدا…

و انسان نبود.

میخواندی، میخواندی، میخواندی…

پُر می شدم از…

آن همه پیچ…

خفه می شدم…

تو می ماندی و ابدیت.

هشت دی نود و هفت